Właśnie się to zdarzyło w mojej rodzinie u 5 latka. Sytuacja jest dramatycznaMały ma uszkodzoną wątrobę, zapalenie opon mózgowych i leży na OIOM-ieProszę o jakieś rady, bo wiem, że u nas na forum udzielają się kibice-lekarzeJa nie wiem jak mogę pomóc. Marta Balukiewicz | Fakty po południu TVN24 Sepsa zabija miliony ludzi, głównie dzieci. Dlatego ważna jest szybka diagnostyka. Zabija więcej osób niż rak płuc czy zawał serca. Chociaż sepsa jest gigantycznym zagrożeniem dla zdrowia, polskie laboratoria właściwie nie są przygotowane do walki z nią. Nowoczesny sprzęt jest kluczowy Wcześniaki i dzieci z chorobami np. układu nerwowego otrzymują 4 dawki: w 2 miesiącu życia, w 4 miesiącu życia, w 5 – 6 miesiącu życia i ostatnią między 11 a 15 miesiącem życia. Szczepionkę podaje się w zastrzyku, domięśniowo u małych dzieci w mięsień naramienny natomiast u niemowląt w przednio – boczną powierzchnię uda. Najnowszy protokół leczenia ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL) u dzieci – AIEOP-BFM ALL 2017, stosowany jest w Polsce od 01.10.2018. W porównaniu ze starszymi protokołami poszerza znacznie zakres wymaganych badań genetycznych w procesie diagnostyki, co pozwala wychwycić jeszcze więcej pacjentów ze źle rokującymi mutacjami i W Polsce największy problem sprawia sepsa meningokokowa u dzieci w pierwszych 2 latach życia, z którą związane jest 80% spraw sądowych w pediatrii (wskaźnik śmiertelności sepsy meningokokowej wynosi aktualnie w naszym kraju kilkanaście procent, najwięcej po wściekliźnie). Sepsa o wczesnym początku (early onset sepsis – EOS) – sepsa rozpoczynająca się przed ukończeniem 3. doby życia. U większości dzieci pierwsze objawy występują przed upływem 24. godziny życia. Sepsa pozaszpitalna rozwija się u części osób, u których doszło do zakażenia bakteriami takimi jak Neisseria meningitidis, czyli tzw. meningokoki (najcięższy przebieg choroby), Streptococcus pneumonia (tzw. pneumokoki), Streptococcus pyogenes czy Salmonella spp. Sepsa pozaszpitalna dotyka często nawet osoby zdrowe, nie obarczone V2P83i. fot. Adobe Stock Spis treści: Sepsa – objawy Co to jest sepsa? Diagnostyka sepsy Leczenie sepsy Szczepionka przeciwko sepsie Sepsa – objawy Objawy sepsy mogą być początkowo mylące i wskazywać na grypę lub infekcję ze strony układu pokarmowego. Niestety bardzo szybko postępują, a stan chorego błyskawicznie się pogarsza. Sepsie mogą towarzyszyć: przyspieszenie akcji serca do ponad 90 uderzeń na minutę, spadek temperatury ciała poniżej 36°C lub jej wzrost powyżej 38°C, przyspieszony oddech - ponad 20 oddechów na minutę, zmiany w morfologii krwi, niewydolność określonych narządów wewnętrznych wysypka na skórze (wysypka wybroczynowa), która nie znika pod wpływem nacisku, dezorientacja. grafika: Ula Bugaeva Na podstawie rozpoznania tych objawów stwierdza się obecność sepsy. Niestety takie dolegliwości mogą świadczyć też o wielu innych schorzeniach. A szybkie rozpoznanie w przypadku sepsy jest bardzo ważne – każda zwłoka w podaniu odpowiedniego antybiotyku zwiększa ryzyko śmierci. Objawami alarmowymi w przebiegu sepsy są: wybroczynowa wysypka (od innych wysypek różni się tym, że nie blednie po ucisku, ponieważ jej przyczyną są zakrzepy krwi w naczyniach; w celu rozpoznania wysypki wybroczynowej przeprowadza się test szklanki - po jej przyłożeniu i dociśnięciu do skóry można zauważyć, czy wysypka znika, czy nie), zaburzenia świadomości, trudności w oddychaniu, duszność, niewydolność krążenia. Sepsa do stanu ciężkiego może rozwinąć się w ciągu kilku, kilkunastu godzin. Co to jest sepsa? Dawniej sepsa nazywana była posocznicą. Nie jest chorobą, ale ogólną, złożoną reakcją organizmu na zakażenie. Kiedyś sepsą określano bakteryjne zakażenie krwi. Dziś wiadomo, że może zostać wywołana przez różne drobnoustroje, zarówno bakterie, jak i wirusy, grzyby i pasożyty. W praktyce jednak do sepsy najczęściej dochodzi na skutek zakażenia bakteryjnego, które rozprzestrzenia się drogą układu krwionośnego. Sepsa jest problemem nie tylko w szpitalach, zachorować może każdy. Szacuje się, że do ok. 80% zakażeń, które wywołują sepsę, dochodzi w warunkach pozaszpitalnych. Najbardziej narażeni są ludzie młodzi i starsi oraz z osłabionym układem odpornościowym. W Polsce rocznie odnotowuje się ok. 50 tys. przypadków sepsy. Na rozwój sepsy narażeni są także pacjenci przebywający na oddziale intensywnej terapii. Ze względu na ciężki stan chorych łatwiej może dojść u nich do zakażenia. Sepsie mogą sprzyjać: infekcje w obrębie jamy brzusznej, ciężkie zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, infekcje układu moczowego. Należy jednak pamiętać, że obecność tych chorób nie jest równoznaczna z rozwojem sepsy. I odwrotnie - do sepsy może dojść również w przypadku innych, niewymienionych wyżej infekcji. Rodzaje sepsy Ze względu na stopień nasilenia, wyróżnia się trzy postaci: sepsa, ciężka sepsa i wstrząs septyczny. W przypadku ciężkiej postaci mamy do czynienia z niewydolnością wielu narządów w organizmie. Wstrząs rozwija się, gdy dojdzie do spadku ciśnienia tętniczego, a przez to do niebezpiecznego spadku tkankowego przepływu krwi. Niezbędne jest podanie wówczas wazopresorów (leków obkurczających naczynia krwionośne). Rozróżnia się też sepsę noworodkową, dzieci, dorosłych i szpitalną. Diagnostyka sepsy Jeśli zachodzi u pacjenta podejrzenie sepsy, należy zrobić badanie przesiewowe krwi – wyhodowanie bakterii z posiewu. Na miarodajny wynik czasami trzeba zaczekać nawet 3 dni. Dlatego lekarz dokonuje już wstępnej diagnozy na podstawie wywiadu lekarskiego i dokładnego badania chorego. Poza badaniami krwi pomocne jest pobranie wydzielin z dróg oddechowych, płynu mózgowo-rdzeniowego, moczu. Przydatne jest też wykonanie RTG i USG. Leczenie sepsy Leczenie sepsy jest procesem długotrwałym i niestety nie daje 100% pewności co do jego skuteczności. W warunkach szpitalnych stosuje się antybiotykoterapię, leczenie kortykosteroidami, leki obkurczające naczynia krwionośne i pobudzające kurczliwość mięśnia sercowego oraz terapię aktywowanym białkiem C. Sposób leczenia może też zależeć od rodzaju patogenu, który przyczynił się do rozwoju sepsy i ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Najczęściej zakażenie wywołują meningokoki, pneumokoki, paciorkowce, gronkowce. Podczas sepsy często pojawiają się ropnie, wtedy należy dokonać ich drenażu. U chorych stosuje się też leczenie objawowe. Czy istnieje szczepionka przeciwko sepsie? Niestety nie ma możliwości zaszczepienia się przeciwko wystąpieniu sepsy. W pewnym sensie zapobiegać mogą jej szczepienia przeciw innym patogenom – zabezpieczając przed rozwojem zakażenia w konsekwencji mogą też zapobiegać rozwojowi sepsy. Nie znaczy to jednak, że wykonanie szczepienia jest równoznaczne ze 100-procentowym bezpieczeństwem, a brak szczepień prowadzi do sepsy. Szczepienia przeciwko bakteriom, które mogą prowadzić do sepsy (np. szczepionka przeciwko meningokokom i pneumokokom) są szczególnie ważne w przypadku niemowląt , dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym. Treść artykułu pierwotnie została opublikowana Więcej na temat sepsy:SEPSA (posocznica) = objawy zakażenia krwi u noworodków i dzieciSepsa leczenie - ile trwa i na czym polega?Sepsa - objawy, leczenie, zaraźliwość Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Data publikacji: 4 marca 2016, 15:07 Sepsa sama w sobie nie jest chorobą. To raczej zespół objawów mających często gwałtowny przebieg wywołany zakażeniem całego organizmu. Ponadto sepsa nie jest zaraźliwa ani nie występuje tak często, jak mogłoby to wynikać z doniesień prasowych. Jednak czy to oznacza, że nie powinniśmy się jej obawiać? Sepsa - przyczyny Sepsa to wynik nieskutecznej walki organizmu z patogenami, tj. bakteriami, wirusami i grzybami. Zadaniem układu odpornościowego jest zwalczanie pojawiających się infekcji, jednak w pewnych wypadkach okazuje się to niemożliwe, czego wynikiem jest zakażenie ogólne. To z kolei prowadzi do pojawienia się w organizmie zwiększonej ilości cytokin, które poważnie wpływają na naczynia krwionośne. Podwyższona ilość cytokin prowadzi do wzmożonej reakcji zapalnej, w wyniku której następuje rozszerzenie się naczyń krwionośnych, co z kolei może spowodować wstrząs (obniżenie ciśnienia krwi, którego nie jesteśmy w stanie podnieść pomimo podawania płynów dożylnie). Sepsa – pierwsze objawy Pierwsze, nieswoiste objawy sepsy to przyspieszone tętno, szybszy oddech, poczucie osłabienia i rozbicia. To na tym etapie najlepiej zareagować, jednak ze względu na fakt, iż są to objawy wielu schorzeń, często obwiniamy za ich pojawienie się zwykłe zmęczenie, więc często są one przez nas bagatelizowane. Kolejnymi symptomami, z którymi spotykamy się przy ogólnym zakażeniu organizmu są: gwałtowny wzrost temperatury ciała (w niektórych przypadkach temperatura spada poniżej 36 °C), przyspieszenie akcji serca. Nierzadko także pojawiają się mikrozakrzepy . Łatwo zauważalne są też zaburzenia świadomości, pojawia się również problem z nerkami. W takim wypadku należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, bo sepsa może prowadzić do niewydolności wielonarządowej, a w konsekwencji do śmierci. Na wyżej wymienione objawy należy zwracać szczególną uwagę po wszelkiego rodzaju interwencjach chirurgicznych, zabiegach medycznych lub w przypadku dłuższego osłabienia organizmu. Sepsa – objawy u dzieci Objawy sepsy u dziecka nie są tak oczywiste, szczególnie że czasem ciężko zauważyć, iż z maluchem dzieje się coś złego. Dzieci są w większym stopniu narażone na sepsę, ponieważ ich układ odpornościowy jest słabszy i mniej wydolny. U dzieci rozróżnia się sepsę pneumokokową, która postępuje znacznie wolniej i jest w dużej mierze odporna na działanie antybiotyków, oraz jej łagodniejszą wersję – sepsę meningokową. Sepsa – leczenie i rokowania Jedynym wyjściem jest jak najszybsze podanie antybiotyków, a także leków nasercowych i przeciwzakrzepicowych. Zadaniem lekarzy jest również znalezienie drobnoustroju, który wywołał sepsę. Niestety wciąż spora liczba chorych umiera – w USA na 10 osób 3 umierają w ciągu pierwszego miesiąca. Dzieci mogą być profilaktycznie szczepione przeciwko pneumokokom i meningokokom. Edyta Wara-Wąsowska Forum: Tematy, których nie znalazłam w forum Własnie mąż mi podesłał linka: KAŻDY TEMATTematy, których nie znalazłam w forumSepsa w Warszawie Angina u dwulatka Mój Synek ma 2 lata i 2 miesiące. Od miesiąca kaszlał i smarkał a od środy dostał gorączki (w okolicach +/- 39) W tym samym dniu zaczął gorączkować mąż –... Czytaj dalej → Skubanie paznokci – Co robić, gdy dziecko skubie paznokcie? Może wy macie jakieś pomysły, Zuzanka od jakiegoś czasu namiętnie skubie paznokcie, kiedyś walczyłam z brudem za nimi i obcinaniem ich, a teraz boję się że niedługo zaczną jej wrastać,... Czytaj dalej → Mozarella w ciąży Dzisiaj naszła mnie ochota na mozarellę. I tu mam wątpliwości – czy w ciąży można jeść mozzarellę?? Na opakowaniu nie ma ani słowa na temat pasteryzacji. Czytaj dalej → Czy leczyć hemoroidy przed porodem? Po pierwszej ciąży, a bardziej porodzie pojawiły się u mnie hemoroidy, które się po jakimś czasie wchłonęły. Niestety teraz pojawiły się znowu. Jestem w 6 miesiącu ciąży i nie wiem,... Czytaj dalej → Ile kosztuje żłobek? Dziewczyny! Ile płacicie miesięcznie za żłobek? Ponoć ma być dofinansowany z gminy, a nam przyszło zapłacić 292 zł bodajże. Nie wiem tylko czy to z rytmiką i innymi. Czy tylko... Czytaj dalej → Pytanie do stosujących zastrzyki CLEXANE w ciąży Dziewczyny mam pytanie wynikające z niepokoju o clexane w ciąży. Biorąc od początku ciąży zastrzyki Clexane w brzuch od razu zapowiedziano mi, że będą oprócz bolesności, wylewy podskórne, sińce, zrosty... Czytaj dalej → Mam synka w wieku 16 m-cy. Budzi się w nocy o stałej porze i nie może zasnąć. Mój syn budzi się zawsze o 2 lub 3 w nocy i mimo podania butelki z piciem i wzięcia do łóżka zasypia dopiero po ok. 2 godzinach. Wcześniej dostawał w... Czytaj dalej → Dziewczyny po cc – dreny Dziewczyny, czy któraś z Was miała zakładany dren w czasie cesarki? Zazwyczaj dreny zdejmują na drugi dzień i ma on na celu oczyszczenie rany. Proszę dajcie znać, jeśli któraś miała... Czytaj dalej → Meskie imie miedzynarodowe. Kochane mamuśki lub oczekujące. Poszukuję imienia dla chłopca zdecydowanie męskiego. Sama zastanawiam się nad Wiktorem albo Stefanem, ale mój mąż jest jeszcze niezdecydowany. Może coś poradzicie? Dodam, ze musi to... Czytaj dalej → Czy to możliwe, że w 15 tygodniu ciąży?? Dziewczyny!!! Sama nie wiem co mam o tym myśleć. Wczoraj wieczór przed kąpielą zauważyłam przezroczystą kropelkę na piersi, ale niezbyt się nią przejełam. Po kapieli lekko ucisnęłam tą pierś i... Czytaj dalej → Jaką maść na suche miejsca od skazy białkowej? Dziewczyny, których dzieci mają skazę białkową, może polecicie jakąś skuteczną maść bez recepty na suche placki, które pojawiają się na skórze dziecka od skazy białkowej? Czym skutecznie to można zlikwidować? Czytaj dalej → Śpi albo płacze – normalne? Juz sama nie wiem co mam myśleć. Mój synek ma dokładnie 5 tygodni. A mój problem jest taki, że jak mały nie śpi, to płacze. Nie mogę nawiązać z nim... Czytaj dalej → Wielotorbielowatość nerek W 28 tygodniu ciąży zdiagnozowano u mojej córeczki wielotorbielowatość nerek – zespół Pottera II. Mój ginekolog skierował mnie do szpitala. W białostockim szpitalu po usg powiedziano mi, że muszę jechać... Czytaj dalej → Ruchome kolano Zgłaszam się do was z zapytaniem o tytułowe ruchome kolano. Brzmi groźnie i tak też wygląda. dzieciak ma 11 miesięcy i czasami jego kolano wyskakuje z orbity wygląda to troche... Czytaj dalej → To nie choroba, a sieje śmierć. Może dopaść każdego. Ratunkiem jest świadomość istnienia sepsy i znajomość jej objawów, co daje szansę na szybkie podanie leków. Każda godzina zwłoki zmniejsza szanse pacjenta na zdrowie i życie. Fot. PAP 13 września obchodzimy Światowy Dzień Sepsy, który ma uwrażliwić zarówno pracowników służby zdrowia, jak i pacjentów, na ryzyko, jakie niesie sepsa oraz na istotne szczegóły, na które trzeba zwracać uwagę w sytuacji każdego zakażenia drobnoustrojami. Co to jest sepsa? Słowo sepsa pochodzi z greki i po raz pierwszy w medycznych pismach pojawiło się u Hipokratesa. Można powiedzieć, że oznacza proces niszczący życie. Nie jest to choroba, a zespół objawów, które towarzyszą silnemu zakażeniu organizmu drobnoustrojami. Mogą to być grzyby, wirusy, ale najczęściej sepsę powodują bakterie. – Bez zakażenia drobnoustrojami sepsy nie ma. Sepsa może być konsekwencją każdego zakażenia – podkreśla anestezjolog prof. Andrzej Kuebler. Czy sepsa jest groźna? Bardzo, ponieważ często doprowadza do śmierci, która na dodatek następuje dosłownie w ciągu kilkunastu godzin. Według WHO na świecie co 3-4 minuty ktoś umiera z powodu sepsy. Jak mówi prof. Kuebler, w Polsce przypadków sepsy jest co najmniej 50 tys. rocznie, a co drugi chory umiera. Współczynnik zgonów z powodu tego stanu to 65 na 100 tys. mieszkańców. Dla porównania współczynnik zgonów z powodu raka tchawicy, płuc i oskrzeli wynosi 59/100 tys., a zawałów serca – 49/100 tys. Sepsa doprowadza do uszkodzenia tkanek i narządów wskutek niewłaściwej reakcji organizmu na zakażenie. Jej istotą jest zmiana reakcji organizmu na zagrożenie z prawidłowej na nieprawidłową. Jednak na początku zawsze musi nastąpić inwazja patogenów. „Jeśli sepsę porówna się do wojny, to drobnoustroje można porównać do armii najeźdźcy, która istotnie wpływa na jej przebieg. Drobnoustroje charakteryzują się całą gamą czynników zjadliwości, ułatwiających atak na gospodarza” – czytamy w książce prof. Kueblera pt. „Sepsa”. W odpowiedzi na atak organizm w procesie septycznym zaczyna w pewnym momencie podejmować niewłaściwe działania. – W efekcie organizm zaczyna uszkadzać własne tkanki i narządy – podkreśla profesor. Jakie są objawy sepsy Eksperci wskazują na fakt, że do wysokiej śmiertelności z powodu sepsy dochodzi z powodu mało swoistych objawów na początku jej rozwoju. To: Gorączka (ale nie zawsze występuje!) Dreszcze Poczucie zimna Szybki oddech, duszność Ból i złe samopoczucie Spocona skóra Wysypka nieznikająca po ucisku Przyspieszone bicie serca Pogorszenie kontaktu z otoczeniem, dezorientacja. Takie objawy mogą jednak sugerować wiele innych problemów (choć pojawienie się wysypki to już groźny symptom w sepsie, a na końcowym jej etapie ciało chorego pokrywają rozległe wybroczyny). - W odróżnieniu od np. zawału serca, sepsa nie ma swoistych markerów rozpoznania, w rodzaju EKG czy określenia poziomu odpowiednich enzymów. Dlatego diagnoza opiera się na obserwacji klinicznej i ocenie przebiegu zmian czynności w organizmie – mówi prof. Kuebler. Dr Alicja Karney, dyrektor ds. medycznych Instytutu Matki i Dziecka, apeluje o szczególną uważność zarówno do lekarzy, jak i bliskich pacjenta, który zmaga się z jakimś zakażeniem. Wskazuje, że o rozwoju sepsy może świadczyć zmiana zachowania. – Dziecko w przebiegu dotychczasowych chorób było na przykład senne, a matka zauważa teraz, że jest pobudzone, lub na odwrót, albo jest senne. Matki mówią czasem: „Jest jakieś inne” – dodaje. Pacjent, u którego rozwija się sepsa, często ma zimne dłonie i obniżone ciśnienie tętnicze. To jednak także nie są przecież swoiste objawy. Dlaczego w sepsie czas jest ważny? Eksperci podają, że każda godzina zwłoki w podaniu antybiotyku w czasie rozwoju sepsy zwiększa śmiertelność z jej powodu o 8 proc. - pamiętajmy, że sepsa może zabić w ciągu 24 godzin. Według prof. Kueblera, lekarze, tak jak w razie zgłoszenia się pacjenta z bólem w klatce piersiowej muszą najpierw wykluczyć (lub potwierdzić) zawał, tak w razie zakażenia, muszą pamiętać o możliwości rozwoju sepsy. Dr Karney radzi, żeby rodzice dzieci, które „są jakieś inne” i czują silny niepokój, byli czujni i nie ustawali w szukaniu przyczyny takiego stanu. – Może nawet nie jest złym pomysłem pytać lekarza, czy podejrzewa rozwój sepsy – dywaguje. Po to, by uczulić lekarza pierwszego kontaktu, do którego najczęściej z pierwszymi objawami sepsy rodzice zabierają dziecko, że w przebiegu zakażenia wirusami, grzybami czy bakteriami może dojść do sepsy. Jakie bakterie wywołują sepsę? Wbrew pozorom najczęściej nie te szpitalne, choć pobyt w szpitalu jest czynnikiem rozwoju sepsy, choćby z tego powodu, że w szpitalu przebywają osoby bardziej narażone na zakażenie, ponieważ są osłabione chorobami. Według CDC (Centres for Disease and Control – agendy rządowej USA mającej na celu monitorowanie chorobowości i sposobów zapobiegania chorobom) około 80 proc. przypadków sepsy jest wywoływanych przez bakterie pozaszpitalne. Wśród nich prym wiodą meningokoki, czyli dwoinki zapalenia opon mózgowych. Inne bakterie, które często prowadzą do sepsy to: Paciorkowce (odpowiedzialne za wywołanie anginy, ale i zapalenia mieszków włosowych) Pałeczki hemofilne typu B (wywołują zapalenie płuc). Sepsa wywołana w przebiegu zakażenia meningokokami jest niezwykle groźna, ponieważ jest „piorunująca” – często w przypadku nierozpoznania od pierwszych objawów do śmierci mija doba. - Sepsa wywołana meningokokami to około przypadków 200-300 rocznie – mówi dr Karney – Niby mało, ale każde zachorowanie jest niezwykle groźne. Wielu chorych umiera z powodu sepsy meningokokowej, a u 30 proc. tych, którzy przeżyli, pozostają trwałe uszkodzenia (np. upośledzenie słuchu lub głuchota, utrata kończyny z powodu konieczności amputacji, cofnięcie w rozwoju – problemy intelektualne). Co to są meningokoki To bakterie – dwoinki zapalenia opon mózgowych. Wielu z nas jest ich bezobjawowymi nosicielami – kolonizują nosogardziel (badania wykazały ich obecność u 10 proc. zdrowej populacji). Przenoszą się drogą kropelkową. Mogą wywołać niegroźne zapalenie gardła, ale i niebezpieczne zapalenie opon mózgowych oraz inwazyjną chorobę meningokokową. Ok. 60-90 proc. zakażeń meningokokowych dotyczy dzieci i młodzieży. Ile trwa leczenie sepsy i kto ją leczy Może być długotrwałe i konieczne jest podawanie antybiotyków. Pacjenci leczeni są w szpitalu, najczęściej na oddziałach intensywnej terapii. Wyspecjalizowani w terapii sepsy są anestezjolodzy. Pacjent na Oddziale Intensywnej Terapii (OIT) z powodu sepsy może spędzić nawet 20 dni, przy czym na pobycie w OIT leczenie się nie kończy. W wielu przypadkach konieczna jest rehabilitacja wskutek uszkodzenia narządów podczas sepsy. „Większość [pacjentów wypisanych ze szpitala po sepsie – przyp. red] przejawia poważne zaburzenia czynności organizmu (…). Są to Zaburzenia snu Halucynacje, napady paniki Bóle mięśni i stawów Krańcowe zmęczenie Zaburzenia koncentracji Upośledzenie czynności umysłowych Utrata samooceny i wiary w siebie. Czy sepsa jest zaraźliwa Sepsa nie, nie jest to choroba, którą można się zarazić. Ale niektórymi chorobami zakaźnymi, w przebiegu których dochodzi do sepsy, już tak – np. zapaleniem gardła. Stąd, jeśli zostanie rozpoznany przypadek sepsy w przebiegu zakażenia meningokokami, wszyscy z otoczenia chorego otrzymują odpowiednią profilaktykę w postaci osłony antybiotykowej. Trzeba jednak pamiętać, że sepsa może wystąpić pod wpływem różnych czynników, zarówno zakaźnych, jak i niezakaźnych. Czy można się chronić przed sepsą? Skuteczną ochroną przed sepsą wywołaną przez niektóre bakterie są szczepienia: Przeciwko meningokokom (jest zalecane przez lekarzy, ale niefinansowane ze środków publicznych) Przeciwko pałeczce hemofilnej typu B (szczepienie jest obowiązkowe i finansowane ze środków publicznych) Przeciwko pneumokokom (od niedawna szczepienie jest finansowane ze środków publicznych). Przed zakażeniami innymi drobnoustrojami chronią podstawowe zasady higieny – częste mycie rąk, skuteczne leczenie zakażeń, niedzielenie kubka czy sztućców z innymi osobami itp. Komu przydarzyć się może sepsa Praktycznie każdemu, choć częstość występowania sepsy rośnie wraz z wiekiem. Ponad połowa jej przypadków diagnozowana jest u osób po 65. roku życia. Zapadalność na sepsę jest też znacząco wyższa u niemowląt niż w pozostałej części populacji. Jest jednak wyjątek. Dr Alicja Karney zwraca uwagę, że do sepsy w przebiegu zakażenia meningokokami dochodzi najczęściej u osób uprzednio zdrowych i młodych. Z uwagi na tryb życia nastolatków jest to – druga po małych dzieciach – grupa ryzyka takiego zakażenia. Justyna Wojteczek ( Źródła: Wypowiedzi ekspertów podczas konferencji „Wyprzedź sepsę – ochroń swoje dziecko” Andrzej Kuebler: Sepsa, wyd. Edra Urban & Partners, 2017 Ernest Kuchar: Zakażenia meningokokowe, sepsa meningokokowa, na portalu Medycyna Praktyczna Sepsa (posocznica) to zespół objawów pojawiających się na skutek zakażenia. Warto jednak pamiętać, że w przeciwieństwie do standardowych infekcji, w sepsie, nazywanej również zakażeniem ogólnoustrojowym, problemem nie jest samo działanie drobnoustrojów, a reakcja organizmu. Dlaczego sepsa jest tak niebezpieczna i co można zrobić, by jej zapobiec? Przy dolegliwości takiej jak sepsa objawy mogą być różne – od bardzo nasilonych, do niezwykle słabych. Zazwyczaj sepsa zaczyna się podobnie do lekkiej infekcji, dlatego jest ona bagatelizowana. Tymczasem im szybciej dojdzie do rozpoznania sepsy, tym większa szansa, że zakażenie nie doprowadzi do poważnych uszkodzeń w organizmie. Warto przy tym pamiętać, że sepsa dotyka najczęściej tych osób, których odporność jest zmniejszona z jakiegokolwiek powodu. Dlatego też sepsa dość często dotyczy małych dzieci, których odporność jest jeszcze niewykształcona. U nich też może pojawić się sepsa meningokowa – pojawiająca się na skutek zakażenia meningokokami. Obecnie dostępna jest szczepionka, która może zapobiec zachorowaniu i wystąpieniu posocznicy. Sepsa u dzieci i osób dorosłych Innymi ludźmi narażonymi na wystąpienie sepsy są osoby starsze a także te, które niedawno przeszły zabieg chirurgiczny. Dla osób z obniżoną odpornością niebezpieczny może być nawet zabieg ekstrakcji zęba. Dlatego po tego typu zabiegach należy uważnie obserwować, czy nie występują objawy wskazujące na możliwość wystąpienia sepsy. Nie zawsze bowiem dana osoba wie o tym, iż jej odporność jest osłabiona. Sepsa u dzieci, jak i u osób dorosłych, może być wynikiem kontaktu z różnymi drobnoustrojami. Sama sepsa nie jest zaraźliwa, jednak bakterie i wirusy, które mogą spowodować tego typu odpowiedź układu odpornościowego zazwyczaj są zakaźne. W niektórych przypadkach dana bakteria może spowodować wystąpienie sepsy u kilku osób, u innych zaś dochodzi tylko do typowej infekcji. Wszystko zależy od stanu układu odpornościowego. Zobacz także: Zapobieganie sepsie Sepsie nie zawsze da się zapobiec. W przypadku dzieci, najlepiej jest zastosować podstawowe zasady bezpieczeństwa. Małe dzieci, szczególnie noworodki i niemowlęta, nie powinny być narażone na kontakt z osobami, które mają objawy infekcji. Warto pamiętać, że wiele wirusów u osób dorosłych wywołuje jedynie niegroźne objawy, takie jak katar czy kaszel, u dzieci zaś mogą być one przyczyną wystąpienia bardzo nasilonych dolegliwości. Osoby dorosłe w profilaktyce sepsy powinny dbać o dobrą odporność swojego organizmu. Warto również regularnie wykonywać badania, mające na celu wykrycie ukrytych chorób, które mogą wpływać na osłabienie odporności organizmu. Zobacz też: Jak się chronić przed sepsą? W jaki sposób szybko rozpoznać sepsę? Początkowe objawy sepsy, jak już wyżej wspomniano, wskazują raczej na drobną infekcję organizmu. Jednak jeśli dolegliwości, takie jak osłabienie czy podwyższona temperatura, pojawią się w krótkim czasie po zabiegu chirurgicznym, najlepiej zgłosić się do lekarza. Wszelkiego typu zabiegi, które mogą przyczynić się do wprowadzenia drobnoustrojów do krwi, są czynnikiem zwiększającym możliwość wystąpienia posocznicy.

sepsa u dzieci forum